گام برداشتن در مسیر تولید با بازیافت ضایعات/ کارخانهای که مواد اولیه وارداتی نمیخواهد
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۰۷۳۷۳
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان جویبار، حرفهای دل کارآفرینان علاوه بر آنکه شنیدنی است باید گفت در پَس آن رازهایی نهفته است که پیدا کردن این روزها راهی به سمت پیشرفت و موفقیت خواهد بود که در این گزارش به سراغ رحمان حاجی هاشمی رئیس هیأت مدیره و سهامدار شرکت الیاف نمونه شرق گستر جویبار، صنعتگر جوان و پرتلاش رفتیم که علاوه بر تأسیس شرکت تولیدی الیاف نمونه در شهرک صنعتی جویبار توانسته با تأسیس شرکتهای مختلف در سطح کشور گام مؤثری در صنعت تولید و اشتغالزایی و صادرات بردارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شرکتهای تولید نساجی یا صنایع مرتبط با آن به مانند الیاف پلیاستر بهترین راه عبور از تحریمها هستند؛ چرا که نسبت اشتغالزایی به حجم سرمایهگذاری بسیار بالا است و ارزشافزوده زیادی دارند، همچنین نیاز به مواد اولیه وارداتی یا خارجی ندارند و در صورت حمایت مسوولان، امکان گسترش صادرات در همه حوزههای تولیدات نساجی بهویژه الیاف پلی استر وجود دارد.
رحمان حاجیهاشمی رئیس هیأت مدیره شرکت الیاف نمونه در گفتوگویی، اظهار کرد: این شرکت در سال ۹۱ تاسیس و در سال ۹۵ پس از تغییرات اساسی در خطوط تولیدی با اشتغالزایی حدود ۱۳۰ نفر به فعالیت خود را در شهرک صنعتی جویبار ادامه داده است.
وی به راهاندازی شرکت دیگری بهنام شیمی پلاست شمال نیر علاوه بر آنکه مواد اولیه این شرکت را تامین میکند نیز در سال ۹۹ با ظرفیت ۵هزار تن در سال اشاره کرد و گفت: در حال حاضر طرح توسعه این شرکت با ظرفیت تولید روزانه ۱۰۰ تن پرک هاتواش از ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی برخوردار بوده که امیدواریم تا پایان سال به بهرهبرداری برسد.
این کارآفرین با اعلام اینکه این مجتمع، بزرگترین مجتمع بازیافت ضایعات پلاستیک در کشور است، یادآور شد: بیش از ۱۵۰ نفر بهصورت مستقیم و بیش از یکهزار نفر به صورت غیرمستقیم در این واحد مشغول به کار هستند که تاکنون حدود ۵۰ نفر جذب این شرکت شدند.
حاجیهاشمی با بیان اینکه سرمایه اولیه این شرکت کاملاً شخصی بوده و تاکنون موفق به اخذ و دریافت تسهیلات ایجادی برای این مجتمع نشدیم، تصریح کرد: در بحث صادرات گامهایی برداشته شده، بهطوریکه در سال ۹۹ حدود ۷۵۰ هزار دلار به کشورهای روسیه و ترکیه صادرات صورت گرفت.
وی یادآور شد: در سال ۱۴۰۰ نیز تاکنون بیش از یکمیلیون و ۲۰۰ هزار دلار صادرات داشتیم که در نظر داریم با ورود ماشینآلات جدید و راهاندازی آنها سهم بیشتری از صادرات محصولات نساجی در سبد شرکت الیاف نمونه قرار گیرد.
این کارآفرین مازندرانی با بیان اینکه در این حوزه امکان رقابت با کشور چین را هم داریم، خاطرنشان کرد: واحدهای مرتبط با نساجی کمترین تأثیر را از تحریم بردند.
این تولیدکننده با تاکید بر اینکه شرکتهای تولید نساجی یا صنایع مرتبط با نساجی مانند الیاف پلیاستر بهترین راه عبور از تحریم هستند، اظهار کرد: دلیلش این است نسبت اشتغالزایی به حجم سرمایهگذاری بسیار بالا بوده و ارزشافزوده زیادی دارند و همچنین نیاز به مواد اولیه وارداتی یا خارجی ندارند و در صورت حمایت مسؤولان امکان گسترش صادرات در همه حوزههای تولیدات نساجی بهویژه الیاف پلی استر وجود دارد.
حاجیهاشمی ظرفیت تولید روزانه این شرکت را ۴۰ تن برشمرد و افزود: با ورود ماشین آلات جدید ظرفیت روزانه به ۱۰۰ تن افزایش خواهد یافت.
وی اضافه کرد: موضوع مهم دیگر اینکه، عمده مواد اولیه این شرکت بهصورت ریسایکل و مواد بازیافتی پت است که سهم بسزایی در حفظ محیط زیست و زمین پاک دارد و در اکثر مصارف خانگی از جمله فرش، موکت، ریسندگی، پرکنندهها مانندمبل، کوسن، تشک، بالش، کفپوشهای ماشین، فیلتر لایههای پلی استر در صنعت ایزوگام و سایر مورد استفاده قرار میگیرد.
این صادرکننده نمونه خاطرنشان کرد: بهمنظور بهبود کیفیت محصولات شرکت، مقدمات خرید و واردات بهروزترین ماشینآلات را فراهم کردیم و برای این منظور زمینی خریداری شده و با شرکتی در کره جنوبی قرارداد منعقد و ماشینآلات مرتبط در حال ساخت است که امیدواریم با ورود این ماشینآلات بتوانیم سهم بسزایی در صادرات بیشتر داشته باشیم.
رئیس هیات مدیره شرکت الیاف نمونه جویبار مهمترین مشکل موجود را نبود ثبات اقتصادی و همچنین نرخ ارز اعلام کرد و گفت: بهدلیل بیثباتی نرخ ارز در بازار رقابتی نمیتوان برنامهریزی بلندمدت انجام داد و برگشت دادن ارز با شرایط موجود مشکلات عدیدهای را برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است.
وی با اشاره به اینکه مواد اولیه این شرکت از بازیافت ضایعات بطریهای پلاستیکی است، گفت: هیچ نظارتی بر نرخ این مواد اولیه توسط هیچ ارگانی وجود ندارد و مجبور هستیم از واسطهها خریداری کنیم که در فصول مختلف نسبت عرضه و تقاضا باعث افزایش بها و گاهاً کاهش میزان نقدینگی شرکت میشود.
حاجیهاشمی یادآور شد: در دو ماه گذشته قیمت مواد اولیه ۶۴ درصد افزایش داشته که برای این شرکت از این نظر مشکلات زیادی بهوجود آمد، که به یاری خداوند متعال سعی در رفع مشکلات پیش رو داریم.
این صنعتگر جوان با اعلام اینکه سیاستهای بانک مرکزی طی سه ماه گذشته کاملا انقباضی بوده است، اظهار کرد: این موضوع موجب شده تمامی تسهیلات را تعدیل و با کمترین و سختترین شرایط به واحدهای تولیدی تخصیص دهند و در نهایت موجب شده ما نتوانیم با ظرفیت ۱۰۰ درصدی به ویژه در پایان سال تولید کنیم، اظهار کرد: در اختیار گذاشتن تسهیلات سرمایه در گردش به تولیدکنندگان و نظارت بر نرخ مواد اولیه و تثبیت نرخ ارز در کنار همه آنها، میتواند منتج به افزایش ظرفیت تولید و صادرات هر چه بیشتر شود.
انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ج
منبع: فارس
کلیدواژه: توسعه اقتصادی شرکت نساجی مازندران تحری شکست تحریم الیاف پلی استر اولیه این شرکت مواد اولیه اشتغال زایی حاجی هاشمی ماشین آلات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۰۷۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تراشههای مغزی بهزودی از رده خارج میشوند/ چه بلایی بر سر بیماران میآید؟
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ این روزها، فناوری عصبی قابل کاشت به طور چشمگیری پیشرفت کرده است و برای برخی از افراد مبتلا به اختلالات عصبی، بازگشت به زندگی عادی را فراهم میکند. اما با توجه به پیشرفت سریع این فناوری، وقتی این دستگاههای عصبی قابل کاشت منسوخ شوند یا تولید کننده آنها ورشکسته شود، چه اتفاقی میافتد؟
پیشرفتهای عظیم در فناوری پزشکی منجر به توسعه دستگاههای عصبی قابل کاشت مانند محرکهای عمقی مغز، عصب واگال و محرکهای نخاعی شده است. نورالینک ایلان ماسک، رابط مغز-کامپیوتر بیسیم (BCI)، یکی از شناخته شدهترین دستگاهها است. البته اخیراً چین نیز ازایمپلنت مغز-کامپیوتر بیسیم خود رونمایی کرده است که نشاندهنده سریعتر شدن پیشرفتهای علمی در حوزه نوروتکنولوژی است.
دستگاههای عصبشناسی کارآمدی که درون بدن کاربران کاشته میشوند، کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات عصبی را بهبود بخشیدهاند. اما با توجه به سرعت پیشرفتی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، چه اتفاقی میافتد وقتی که فناوری عصبی کاشته شده به سرعت منسوخ میشوند؟ یا وقتی که تولید کننده آنها دیگر پشتیبانی فنی ارائه نمیدهد (مانند ویندوز که پشتیبانی از نسخههای قدیمیتر سیستمعامل خود را لغو کرده است)؟ آیا این دستگاهها قابل جدا کردن هستند؟ و اگر بله، چه کسی باید هزینه خارج کردن را پرداخت کند؟
حالا باید به این سوال پاسخ داد: آیا باید تدابیری برای پوشش این وضعیتها وجود داشته باشد؟ برخی معتقدند که بله، باید وجود داشته باشد. در مطالعهای که توسط محققان مؤسسه بیماریهای عصبی نورمن فیکسل در فلوریدا، ایالات متحده انجام شد، یک تعریف رسمی از «رها کردن دستگاههای عصبی کاشتهشده» ارائه کرد که به گفته آنها، برای توسعه دستورالعملها، سیاستها و قوانین مرتبط با آن مهم است.
نوروتکنولوژی؛ بخشی از یک آزمایش بالینی است
در سال ۲۰۲۰، مجله «نیچر مدیسنس» داستان ریتا لگت زن استرالیایی را گزارش داد که یک دستگاه کارآزمایی برای درمان صرع در مغزش کاشته شده بود. این دستگاه به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در مغز لگت قرار داده شد و برای او به خوبی کار میکرد به طوری که گلت دیگر تشنج نمیکرد. با این حال، در نیمهی راه آزمایش، شرکت نورالویستا که دستگاه را تولید کرده بود، به دلیل نگرانی سرمایهگذاران درباره ارائه حمایت مالی به چنین فناوری تهاجمی، تعطیل شد.
با تعطیل شدن این شرکت، دیگر هیچ وسیلهای برای نظارت بر دستگاه وجود نداشت. به طور کاملاً واقعی، دستگاه در سر لگت مرده بود! (البته نه کاملاً، باتری باید سه سال دوام میآورد) و تنها گزینهاش این بود که دستگاه را از مغزش خارج کند.
به گفته فردریک گیلبرت، دانشیار دانشگاه تاسمانی که در زمینه اخلاق نوروتکنولوژی تخصص دارد جدا کردن یک دستگاه معادل قطع درمان است. گیلبرت میگوید کهاین دستگاهها میتوانند به شدت هویت بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. ناراحتی ناشی از جدا کردن دستگاه ممکن است به طور مستقیم با کارآیی تکنولوژی مرتبط باشد.
نویسندگان مطالعه فعلی نظریهای را تشکیل دادند که براساس آن، شکست کارآزمایی بالینی عمدتاً خارج کردن دستگاههای فناوری عصبی نیست، بلکه شکست میتواند ناشی از نگرانیهای ایمنی یا اثر درمانی باشد. با این حال، آنها گفتند که برای افرادی که آزمایش بالینی را انجام میدهند، ضروری است که سه معیار را برآورده کنند. اولاً، شرکتکنندگان مطالعه باید در مورد احتمال قطع آزمایش مطلع شوند و مشخص شود که آنها به بخشهای درمان یا کنترل مطالعه تعلق دارند. دوماً، شرکتکنندگان باید در صورت لغو آزمایش مطلع شوند. سوماً، باید منابعی برای درمانهای دیگری که به استانداردهای پذیرفتهشده مراقبت میپردازند، به شرکتکنندگان ارائه شود.
البته، علاوه بر مسئله لغو زودهنگام آزمایشها، مسئله دیگری نیز وجود دارد که وقتی یک کارآزمایی به نتیجه طبیعی خود میرسد، چه اتفاقی برای ایمپلنت مغزی میافتد. در آن شرایط، معمولا حذف دستگاه به شرکت کنندگان ارائه میشود. درحالی که هیچ دستورالعمل روشن و فعلی در مورد ماندن یا برداشتن ایمپلنت وجود ندارد.
خطرات برداشتن تراشههای مغزی
همانطور که قبلاً ذکر شد، یک دستگاه نوروتکنیک که امروزه به عنوان پیشرفتهترین در نظر گرفته میشود، ممکن است فردا پیشرفته نباشد. این دستگاهها دارای تاریخ انقضای داخلی هستند و بدون تعمیر و نگهداری مداوم، کارایی خود را از دست میدهند.
در تابستان ۲۰۲۰، ایلان ماسک بهروزرسانی پیشرفتهای مربوط به کاشت نورالینک را به اشتراک گذاشت. او گفت: در اصل، بخشی از جمجمه به اندازه یک سکه برداشته میشود و الکترودها وارد میشود، سپس قسمتی از جمجمه را که برداشته شده بود جایگزین میکنند. پس از آن ما را با چسب فوق العاده میبندیم، به این ترتیب بسیاری از زخمها بسته میشوند و و بعد از آن فرد میتواند به راحتی پیادهروی کند. این خیلی جالب است.
اما نکته جالبتر بخشی از ارائه بود که مربوط به خوک دوروتی بود که قبلاً یک تراشه نورالینک داشت. ماسک گفت که برداشتن ایمپلنت دوروتی برگشت پذیری دستگاه را نشان میدهد. ماسک میگوید: آنچه دوروتی نشان میدهد این است که میتوانید نورالینک را قرار دهید، آن را حذف کنید و شاد، سالم و غیرقابل تشخیص از یک خوک معمولی باشید.
این تمام چیزی است که ماسک برای حذف دستگاه ارائه کرده و هیچ چیز در مورد خطرات آن نگفته است.
یافتن نظر متخصص در مورد اینکه آیا برداشتن نورالینک یا یک ایمپلنت مغزی دیگر به مغز آسیب میرساند یا خیر، دشوار است. اما، اگر کاشت دستگاهی مانند نورالینک خطر آسیب رساندن به بافت مغز را به همراه دارد، منطقی است فرض کنیم که هنگام برداشتن آن نیز این خطر وجود دارد.
انتهای پیام/